|
İlk seviye: 500 µg/m3
İkinci seviye: 850 µg/m3
Üçüncü seviye: 1.100 µg/m3
Dördüncü seviye: 1.500 µg/m3
(Verilen değerler 24 saatlik ortalamalardır.)
-KVS-
24 saatlik
% 95 /yıl
-insan sağlığının korunması için-
400 µg/m3
Sınır değer, 1.1.2008 tarihinde başlayarak 1.1.2014 tarihine kadar 200 µg/m3 (sınır değerin %50’si) olana kadar her 12 ayda bir eşit miktarda yıllık olarak azalır
Kış Sezonu Ortalaması
(1 Ekim – 31 Mart)
-insan sağlığının korunması için-
250 µg/m³
Sınır değer, 1.1.2008 tarihinde başlayarak 1.1.2014 tarihine kadar 125 µg/m3 (sınır değerin %50’si) olana kadar her 12 ayda bir eşit miktarda yıllık olarak azalır
Hedef Sınır Değer
(Yıllık aritmetik ortalama)
60 µg/m³
Hedef Sınır Değer
Kış Sezonu Ortalaması
(1 Ekim – 31 Mart)
120 µg/m³
-UVS-
yıllık
-insan sağlığının korunması için-
150 µg/m3
-UVS-
yıllık
-hassas hayvanların, bitkilerin ve nesnelerin korunması için-
60 µg/m3
Sınır değer, 1.1.2008 tarihinde başlayarak 1.1.2014 tarihine kadar 20 µg/m3 (sınır değerin %33’ü) olana kadar her 12 ayda bir eşit miktarda yıllık olarak azalır
NO2
-KVS-
24 saatlik
% 95 /yıl
-insan sağlığının korunması için-
300 µg/m3
-UVS-
yıllık
-insan sağlığının korunması için-
100 µg/m3
Sınır değer, 1.1.2008 tarihinde başlayarak 1.1.2014 tarihine kadar 60 µg/m3 (sınır değerin %60’ı) olana kadar her 12 ayda bir eşit miktarda yıllık olarak azalır
Kirletici | Ortalama süre | Sınır Değer | Sınır değerin yıllık azalması | Uyarı eşiği |
PM101
|
-KVS-
24 saatlik % 95/yıl -insan sağlığının korunması için- |
300 µg/m3 | İlk seviye: 260 µg/m3
İkinci seviye: 400 µg/m3 Üçüncü seviye: 520 µg/m3 Dördüncü seviye: 650 µg/m3
(Verilen değerler 24 saatlik ortalamalardır.) |
|
Kış Sezonu Ortalaması
(1 Ekim – 31 Mart) -insan sağlığının korunması için- |
200 µg/m3 | Sınır değer, 1.1.2008 tarihinde başlayarak 1.1.2014 tarihine kadar 90 µg/m3 (sınır değerin %45’i) olana kadar her 12 ayda eşit bir miktarda yıllık olarak azalır | ||
-UVS-
yıllık -insan sağlığının korunması için- |
150 µg/m3 | Sınır değer, 1.1.2008 tarihinde başlayarak 1.1.2014 tarihine kadar 60 µg/m3 (sınır değerin %40’ı) olana kadar her 12 ayda eşit bir miktarda yıllık olarak azalır | ||
Kurşun
|
-UVS-
yıllık -insan sağlığının korunması için- |
2 µg/m3 | Sınır değer, 1.1.2008 tarihinde başlayarak 1.1.2014 tarihine kadar 1 µg/m3 (sınır değerin %50’si) olana kadar her 12 ayda eşit bir miktarda yıllık olarak azalır | |
CO |
24 saatlik
% 95/yıl -insan sağlığının korunması için- |
30 mg/m3 | Sınır değer, 1.1.2008 tarihinde başlayarak 1.1.2014 tarihine kadar 10 mg/m3 (sınır değerin %33’ü) olana kadar her 12 ayda eşit bir miktarda yıllık olarak azalır | |
yıllık
-insan sağlığının korunması için- |
10 mg/m3 |
[1] ‘PM10, asılı partikül madde – siyah duman olarak da ölçülebilir. Siyah duman değerlendirmesi ve gravimetrik birimlere çevrimi için, hava kirliliğini ölçme metotları ve anket teknikleri üzerine çalışan OECD grubunun standartlaştırdığı metot (1964), referans metot olarak alınır.
Ek-II
BİR “BÖLGE” VEYA “ALT BÖLGE” İÇİNDEKİ HAVA KİRLETİCİLERİ KONSANTRASYONLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ İÇİN GEREKLİLİKLERİN VE ÖLÇÜMLER İÇİN ÖRNEKLEME NOKTALARININ KONUMLARININ BELİRLENMESİ
A) Örnekleme noktalarının konumları
Sabit ölçümlerde aşağıdaki hususlara uyulur.
I. Kükürt dioksit, azot dioksit, kurşun, PM10, benzen, karbon monoksit, arsenik, kadmiyum, nikel, cıva ve polisiklik aromatik hidrokarbonlar için makro ölçekte yer belirlemesi
(1) İnsan sağlığının korunması
İnsan sağlığının korunmasına yönelik örnekleme noktalarının yerleri, şu amaçlarla belirlenir;
(i) Limit değer(ler)in ortalama süresi ile bağlantılı olarak önemli bir süre için nüfusun dolaylı veya da doğrudan maruz kalma ihtimalinin olduğu en yüksek konsantrasyonların ortaya çıktığı “bölge”ler ve “alt bölge”ler içindeki alanlarda veri sağlamak,
(ii) Genel nüfusun maruziyetini temsil eden “bölge”ler ve “alt bölge”ler içindeki diğer alanlardaki seviyeler hakkında veri sağlamak,
(iii) Besin zinciri ile nüfusun dolaylı maruziyetini temsil edecek, arsenik, kadmiyum, cıva, nikel, benzo(a)piren ve diğer polisiklik aromatik hidrokarbonların birikim oranları ile ilgili veri sağlamak,
Örnekleme noktaları genelde en yakındaki çok küçük mikro-çevrelerin ölçümünden kaçınılacak şekilde yerleştirilir. Yol gösterici olması bakımından, bir örnekleme noktası; trafiğin yoğun olduğu yerlerde 200 m2 den küçük olmayan, endüstriyel bölgelerde en az 250mx250m ve uygun olduğunda şehir-fon alanlarında birkaç km2 lik alandaki hava kalitesini temsil edebilmesi gerekir.
Örnekleme noktaları, mümkün olan yerlerde, bu noktaların yakın çevrelerinde olmayan benzer konumları da temsil edebilmesi gerekir. Arsenik, kadmiyum, nikel, civa, ve benzo(a)piren için örnekleme noktaları, uygun olan yerlerde, PM10 için örnekleme noktaları ile aynı yerde olması gerekir.
Amacın fon seviyelerinin değerlendirilmesi olduğu yerlerde, örnekleme konumu, yakınındaki endüstriyel alanlar veya “alt bölge”lerden, yani birkaç kilometre yakınındaki yerlerden etkilenmemelidir.
Endüstriyel kaynaklardan oluşan katkıların değerlendirileceği yerlerde, en yakın yerleşim bölgesindeki kaynağın rüzgâr yönünde en az bir örnekleme noktası yerleştirilir. Fon konsantrasyonunun bilinmediği yerlerde, hâkim rüzgâr yönünde ilave bir örnekleme noktası yerleştirilir. Özellikle bu Yönetmeliğin 8 inci maddesi dördüncü fıkrasının uygulandığı yerlerde, örnekleme noktaları, mevcut en iyi tekniklerin uygulamasının izlenebileceği şekilde yerleştirilir.
Adalarda, insan sağlığının korunması için gerekli olan örnekleme noktalarının yerleştirilmesi ihtiyacı göz önünde bulundurulur.
(2) Ekosistemler ve vejetasyonun korunması
Ekosistemler ve vejetasyonun korunmasını hedefleyen örnekleme noktaları, diğer yapılaşmış alanlardan, endüstriyel tesisler veya otoyollardan 5 km‘den veya “alt bölge”lerden 20 km ‘den daha uzağa yerleştirilir. Yol gösterici olması bakımından, bir örnekleme noktası, en az 1000 km2 ‘lik bir çevredeki hava kalitesini temsil edebilecek şekilde yerleştirilir.
Adalarda, hava kalitesinin değerlendirilmesi ihtiyacı göz önünde bulundurulur.
II. Ozon için makro ölçekli yerleştirme
Sabit ölçümlere uygulanabilen ozon konsantrasyonlarının değerlendirilmesi için örnekleme noktalarının konumunun belirlenmesi ve sınıflandırılması için kriterler
İstasyon tipi | Ölçüm hedefleri | Temsil edebileceği alan (a) | Makro ölçekli yerleştirme kriterleri |
Kentsel | İnsan sağlığının korunması: Özellikle nüfus yoğunluğunun ve ozon konsantrasyonunun nispeten yüksek olduğu ve genel nüfusun maruziyetini temsil edebileceği yerlerde kent nüfusunun ozona maruziyetini değerlendirmek, | Birkaç km2 | Trafik, benzin istasyonları v.s gibi yerel emisyonların etkisinden uzakta; iyi karışım seviyelerinin ölçülebileceği hava sirkülasyonunun olduğu yerlerde; kentlerdeki yerleşim alanları ve ticari alanlarda, parklar (ağaçlardan uzakta), trafiğin çok az olduğu veya hiç olmadığı büyük caddeler veya meydanlarda, eğitim, spor veya eğlence yerleri özellikleri taşıyan açık alanlara yerleştirilir. |
Kent çevresi | İnsan sağlığının ve vejetasyonun korunması: Nüfus ve vejetasyonun doğrudan veya dolaylı olarak maruz kalmasının muhtemel olduğu en yüksek ozon seviyelerinin oluştuğu “alt bölge”lerin dış mahallerinde bulunan nüfus ve vejetasyonun maruziyetini değerlendirmek; | Birkaç 10 km2 | Maksimum emisyon alanından belirli bir uzaklıkta, ozon oluşumuna katkıda bulunabilecek şartlarda hakim rüzgar yönünü/yönlerini takip eden rüzgar yönünde; Bir “alt bölge”nin dış taraflarında bulunan nüfus, doğal ekosistemler veya hassas mahsullerin yüksek ozon seviyelerine maruz kaldığı yerlerde; ozonun bölgesel fon seviyelerini belirlemek için, uygun olan yerlerde, maksimum emisyon alanının rüzgara ters yönünde bazı kent çevresi istasyonları da yerleştirilir. |
Kırsal | İnsan sağlığı ve vejetasyonun korunması: Alt-bölgesel ölçekli ozon konsantrasyonlarına nüfusun, mahsullerin ve doğal ekosistemlerin maruziyetini değerlendirmek; | Alt-bölgesel seviyeler
(Birkaç km2 ) |
İstasyonlar küçük yerleşim yerlerine ve/veya doğal ekosistemlerin, ormanların veya mahsullerin bulunduğu alanlara; ozon için temsil teşkil edebilecek yerlerde yollar ve endüstriyel tesisler gibi anlık yerel emisyonların etkisinden uzağa, açık alanlara yerleştirilebilir, ancak yüksek dağ tepelerine yerleştirilemez. |
Kırsal fon | Vejetasyon ve insan sağlığının korunması:
Bölgesel ölçekli ozon konsantrasyonlarına mahsullerin ve doğal ekosistemlerin ve de nüfusun maruziyetini değerlendirmek; |
Bölgesel / ulusal / kıtasal seviyeler (1000 ile 10.000 km2 arasında) | Daha az nüfus yoğunluğu olan alanlara, örneğin yerel emisyonlardan uzak ve endüstriyel alanlar ve kentsel alanlardan uzaktaki doğal ekosistemlerin olduğu alanlara, ormanlara istasyon yerleştirilir; Enverziyon şartlarının yerel oluşumunu arttıran yerlerden ve de yüksek dağ zirvelerinden kaçınılır;
Yerel karakterli gündüz rüzgârları görülen sahil mevkileri önerilmez. |
(a) Örnekleme noktaları, mümkün olan yerlerde, bu noktaların yakın çevrelerinde olmayan benzer yerleri de temsil edebilmelidir.
III. Mikro ölçekli yerleştirme
Mümkün olduğunca aşağıdaki kurallar uygulanır:
– Örnekleme probu girişi etrafındaki akış kısıtlanmaz (en azından 270° ‘lik bir açıda serbest olmalıdır), örnekleme cihazına yakın hava akışını etkileyen hiçbir engel olmayacak şekilde, diğer bir ifade ile normalde binalardan, balkonlardan, ağaçlardan ve diğer engellerden birkaç metre uzakta (ozon için bu uzaklık, örnekleme cihazı üzerinde dışarı çıkan engelin yüksekliğinin iki katından daha fazla olmalıdır) ve bina çizgisinde hava kalitesini temsil eden örnekleme noktaları olması durumunda en yakın binadan en azından 0.5 m uzaklıkta olur.
– Genelde, örnekleme noktası girişi yer seviyesinden 1.5 m (nefes alma seviyesi) ile 4 m arasında yukarıda olmalıdır. 8 m ‘ye kadar yüksek konumlar, bazı durumlarda ve ağaçlık alanlarda gerekli olabilir. İstasyon büyük bir alanı temsil ediyorsa, daha yüksek yerleştirme de uygun olabilir.
– Hava ile karışmayan emisyonların doğrudan girişini önlemek için giriş probları, kaynakların hemen yakınına yerleştirilmez.
– Örnekleyicinin hava çıkışı, çıkan havanın örnekleyici girişine tekrar girmesini önleyecek şekilde yerleştirilir.
– Trafiğe yönelik örnekleyici yerlerinin belirlenmesi (ozon hariç)
– Tüm kirleticiler için bu örnekleme noktaları, en yakın trafik şeridinin merkezinden en az 4 m ve ana kavşakların kenarından en az 25 m uzaklıkta olmalıdır.
– Azot dioksit ve karbon monoksit için girişler kaldırım taşından 5 m den daha fazla uzaklıkta olmamalıdır.
– Partiküler madde, arsenik, kadmiyum, nikel, cıva, benzo(a)piren, benzen ve kurşun için girişler bina çizgisine yakın yerdeki hava kalitesini temsil edecek şekilde yerleştirilir.
– Ozon örnekleyiciler için ek kriterler: Giriş probu, trafik yoğunluğunun bir fonksiyonu olarak artan bir mesafe ile en yakın yoldan 10 m den daha uzağa ve ocak ve yakma fırınları gibi kaynaklardan oldukça uzağa yerleştirilir.
– Kırsal alanlarda çökelme ölçümleri için, Eklerde verilmediği yerlerde ve uygun olduğunca EMEP kuralları ve kriterleri uygulanır.
Aşağıdaki faktörler de hesaba katılabilir;
– Engelleyici kaynaklar,
– Güvenlik,
– Erişim,
– Elektrik hatlarına ve haberleşmeye yakınlık,
– Çevresinden mevkiin görünürlüğü,
– Halkın ve operatörlerin güvenliği,
– Farklı kirleticiler için örnekleme noktalarının aynı yerlerde olmasına gayret edilmesi,
– Planlama gereklilikleri.
B) Belgelendirme ve yer seçiminin gözden geçirilmesi
Yer seçim işlemleri, sınıflandırma aşamasında detaylı bir harita ve çevre alanının yönleri gösteren fotoğrafları vasıtasıyla tam olarak belgelenmek zorundadır. Seçim kriterlerinin zamanla geçerli kalmasını sağlamak için yinelenen belgelerle, düzenli zaman aralıklarında örnekleme yerleri gözden geçirilir.
Ozon ile ilgili olarak; ilgili örnekleme yerinde, ölçülen ozon konsantrasyonlarını etkileyen meteorolojik faktörler ve fotokimyasal prosesler kapsamında uygun şekilde izleme ve izleme verilerinin yorumlanması gerekir.
C) Örnekleme noktalarının minimum sayısının belirlenmesi için kriterler
I. Ozon haricindeki kirletici konsantrasyonlarının sabit ölçümleri için örnekleme noktalarının minimum sayısının belirlenmesindeki kriterler
(1) Sabit ölçümün tek bilgi kaynağı olduğu “bölge”ler ve “alt bölge”lerde uyarı eşikleri ve insan sağlığının korunması için hedef değerler veya limit değerlere uyumluluğun değerlendirilmesi amacıyla sabit ölçümler için örnekleme noktalarının minimum sayısı:
(i) Yaygın kaynaklar
“alt bölge” veya “bölge”de ki nüfus (x1000) | Konsantrasyonlar üst değerlendirme eşiğini aşarsa (1) | Maksimum konsantrasyonlar üst ve alt değerlendirme eşikleri arasında ise | Maksimum konsantrasyonların alt değerlendirme eşiği’nin altında olduğu “alt bölge”lerde SO2 ve NO2 için | ||||
As, Cd, Ni | B(a)P | Diğer kirleticiler | As, Cd, Ni | B(a)P | Diğer kirleticiler | ||
0-249 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | uygulanmaz |
250-499 | 1 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 |
500-749 | 1 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 |
750-999 | 2 | 2 | 3 | 1 | 1 | 1 | 1 |
1 000-1 499 | 2 | 2 | 4 | 1 | 1 | 2 | 1 |
1 500-1 999 | 2 | 2 | 5 | 1 | 1 | 2 | 1 |
2 000-2 749 | 2 | 3 | 6 | 1 | 1 | 3 | 2 |
2 750-3 749 | 2 | 3 | 7 | 1 | 1 | 3 | 2 |
3 750-4 749 | 3 | 4 | 8 | 2 | 2 | 4 | 2 |
4 750-5 999 | 4 | 5 | 9 | 2 | 2 | 4 | 2 |
³ 6 000 | 5 | 5 | 10 | 2 | 2 | 5 | 3 |
(1) Arsenik, kadmiyum ve nikel için: En az bir kentsel fon istasyon gereklidir.
NO2, partiküler madde için: En az bir kentsel fon istasyonu ve bir trafik istasyonu gereklidir.
Karbon monoksit, B(a)P ve benzen için: En az bir kentsel fon istasyonu ve bir trafik istasyonu gerekir. Fakat bu örnekleme noktalarının sayısını arttırmaz.
(ii) Noktasal kaynaklar
Noktasal kaynakların çevresindeki kirlenmenin değerlendirilmesinde sabit ölçüm için örnekleme noktalarının sayısı; emisyon yoğunlukları, hava kirlenmesinin olası dağılım modelleri ve nüfusun potansiyel maruziyeti göz önünde bulundurularak hesaplanır.
(2) “Alt bölge”ler dışındaki “bölge”lerde vejetasyon veya ekosistemlerin korunması için limit değerlere uyumluluğu değerlendirmek amacıyla sabit ölçümler için örnekleme noktalarının minimum sayısı.
Konsantrasyonlar üst değerlendirme eşiğini aşarsa | Maksimum konsantrasyonlar üst ve alt değerlendirme eşikleri arasında ise |
Her 20 000 km² de 1 istasyon | Her 40 000 km² de 1 istasyon |
Ada “bölge”lerde, sabit ölçüm için örnekleme noktalarının sayısı; ekosistem veya vejatasyonun potansiyel maruziyeti ve hava kirlenmesinin olası dağılım modelleri göz önünde bulundurularak hesaplanır.
II. Ozon konsantrasyonlarının sabit ölçümleri için örnekleme noktalarının minimum sayısının belirlenmesi için kriterler
(1) Sürekli ölçümün tek bilgi kaynağı olduğu yerlerde bilgilendirme ve uyarı eşikleri, uzun vadeli hedefler ve hedef değerlerle uyumluluğu değerlendirmek amacıyla sürekli sabit ölçümler için örnekleme noktalarının minimum sayısı
Nüfus (× 1 000) | “Alt bölge”ler
(kent ve kent çevresi) (a) |
Diğer “bölge”ler
(kent çevresi ve kırsal) (a) |
Kırsal fon |
< 250 | 1 | 1 | Ülke başına tüm “bölge”lerdeki ortalama yoğunluk olarak
istasyon /50 000 km² (b) |
< 500 | 1 | 2 | |
< 1 000 | 2 | 2 | |
< 1 500 | 3 | 3 | |
< 2 000 | 3 | 4 | |
< 2 750 | 4 | 5 | |
< 3 750 | 5 | 6 | |
> 3 750 | Her 2 milyon kişi için 1 ilave istasyon | Her 2 milyon kişi için 1 ilave istasyon |
(a) Nüfusun maruziyetinin en yüksek olabileceği kent çevresi alanlarında en az 1 istasyon. “alt bölge”lerde, istasyonların en az % 50 ‘si kent çevresi alanlara yerleştirilir.
(b) Kompleks arazi yapıları için 25 000 km2 başına 1 istasyon önerilir.
(2) Uzun vadeli hedeflere ulaşmış “bölge”ler ve “alt bölge”ler için sabit ozon ölçümlerinde örnekleme noktalarının minimum sayısı
Hava kalitesi modellemesi ve aynı yerdeki azot dioksit ölçümleri gibi destekleyici değerlendirme araçlarıyla birlikte ozon için örnekleme noktalarının sayısı; uzun vadeli hedeflerle uyumluluğu kontrol etmek ve ozon kirliliği eğilimini incelemek için yeterli olmak zorundadır. Diğer “bölge”ler ve “alt bölge”lerde bulunan istasyonların sayısı, (1) de belirtilen sayının üçte birine düşürülebilir. Sabit ölçüm istasyonlarından alınan bilgilerin tek bilgi kaynağı olduğu yerlerde, en azından bir izleme istasyonu bulunur. Destekleyici değerlendirmenin olduğu “bölge”lerde, bunun sonucu olarak bir “bölge”de başka hiçbir istasyon yok ise, komşu “bölge”lerdeki bir dizi istasyonla koordinasyon uzun vadeli hedeflere aykırı ozon konsantrasyonlarının yeterli değerlendirmesini sağlamalıdır. Kırsal fon istasyonlarının sayısı 100.000 km2 başına bir adet olmak zorundadır.
D) Veri kalitesi hedefleri ve hava kalitesi değerlendirme sonuçlarının derlenmesi
I. Veri kalitesi hedefleri
Kalite güvence programlarına yol göstermesi amacıyla ölçüm verilerinin alınması, minimum zaman kapsamı ve değerlendirme metotlarının izin verilen belirsizliği için aşağıdaki veri kalitesi hedefleri belirlenmiştir.
Kükürt dioksit, Azot dioksit ve Azot oksitleri | Partiküler madde ve Kurşun | Benzen | Karbon monoksit | Ozon | |
Sürekli (1) sabit ölçüm | |||||
Belirsizlik | % 15 | %25 | %25 | %15 | %15 |
Minimum veri alımı | %90 | %90 | %90 | %90 | %90 – yaz boyunca
%75 – kış boyunca |
Minimum zaman kapsamı | %35 – kentsel fon ve trafik mevkileri (çeşitli iklim ve trafik şartlarını temsil etmek üzere yıl içine dağılmış)
%90 – endüstriyel bölgeler |
||||
Gösterge ölçüm | |||||
Belirsizlik | %25 | %50 | %30 | %25 | %30 |
Minimum veri alımı | %90 | %90 | %90 | % 90 | %90 |
Minimum zaman kapsamı | %14 (yıl içinde eşit dağılmış veya yıl içinde eşit olarak 8 haftaya dağılmış, haftada bir rasgele ölçüm) | %14 (yıl içinde eşit dağılmış veya yıl içinde eşit olarak 8 haftaya dağılmış, haftada bir rasgele ölçüm) | %14 (yıl içinde eşit dağılmış veya yıl üzerinde eşit olarak 8 haftaya dağılmış, haftada bir günlük rasgele ölçüm) | %14 (yıl içinde eşit dağılmış veya yıl içinde eşit olarak 8 haftaya dağılmış, haftada bir rasgele ölçüm) | > %10 yaz boyunca |
Modelleme | |||||
Belirsizlik | |||||
Saatlik ortalamalar | %50 – %60 | %50 | |||
8 saatlik ortalamalar | %50 | %50 | |||
Günlük ortalamalar | %50 | henüz tanımlanmadı | |||
Yıllık ortalamalar | %30 | %50 | %50 | ||
Nesnel tahminleme | |||||
Belirsizlik | %75 | %100 | %100 | %75 | %75 |
(1) Benzen için sürekli ölçümler yerine, rasgele örneklemeye bağlı belirsizliği içeren belirsizliğin %25 kalite hedefini sağladığı gösterilebilirse rasgele ölçümler uygulanabilir. Rasgele örnekleme, sonuçların çarpıtılmasını önlemek amacıyla yıl içinde eşit olarak dağıtılır.
|
Benzo(a)piren | Arsenik, kadmiyum ve nikel | Benzo(a)piren dışındaki polisiklik aromatik hidrokarbonlar, gaz halindeki toplam cıva | Toplam çökelme |
Belirsizlik | ||||
Sabit ve gösterge ölçümü | %50 | %40 | %50 | %70 |
Modelleme | %60 | %60 | %60 | %60 |
Nesnel tahminleme | %100 | %100 | %100 | %100 |
Minimum veri alımı | %90 | %90 | %90 | %90 |
Minimum zaman kapsamı | ||||
Sabit ölçümler | %33 | %50 | ||
Gösterge ölçümler (*) | %14 | %14 | %14 | %33 |
(*)Gösterge ölçümleri azalarak gerçekleştirilen fakat diğer veri kalite hedeflerini yerine getiren ölçümlerdir.
Değerlendirme metotlarının belirsizliği (%95’lik güvenirlik aralığında ifade edilen ) CEN Ölçümde Belirsizliğin Tanımlanması Rehberi (ENV 13005–1999)’nin prensipleri ile ISO 5725:1994 metodolojisiyle ve CEN Raporu ‘Hava Kalitesi – Hava referans ölçüm metotları için belirsizlik tahminine yaklaşımın (CR 14377:2002E)’da verilen temel kurallarla uygunluk içinde değerlendirilir.
Yukarıdaki tablodaki belirsizlik yüzdeleri, %95’lik güvenirlik aralığı için, tipik örnekleme zamanları veya uygun eşikle düşünülen süre boyunca ortalaması alınmış ayrı ayrı ölçümler için verilmiştir. Sabit ölçümler için belirsizlik, uygun eşik bölgesinde uygulanabilir şeklinde yorumlanır.
Modelleme ve nesnel tahminleme için belirsizlik, olayların zamanlamasını dikkate almadan, uygun eşiği hesaplamak için süre sonunda, ölçülen ve hesaplanan konsantrasyon seviyelerinin maksimum sapması şeklinde tanımlanır. Değerlendirme için bir hava kalitesi modellemesinin kullanıldığı yerlerde, modelleme tanımları ile ilgili referanslar ve belirsizlik hakkındaki bilgiler derlenir.
Veri alımı; cihazın geçerli veri sağladığı sürenin istatistiksel parametre veya toplam değerin hesaplanacağı süreye oranı olarak tanımlanır.
Zaman kapsamı; kirleticinin ölçüldüğü süredeki eşik değerin belirlenmesi için düşünülen zaman yüzdesi olarak tanımlanır.
Minimum veri alımı ve zaman kapsamı gereklilikleri, cihazın normal bakımı veya düzenli kalibrasyonuna bağlı veri kayıplarını içermez.
Benzo(a)piren ve diğer polisiklik aromatik hidrokarbonların ölçümü için yirmi dört saatlik örnekleme gereklidir. Metodun, örneklerin bu sürede dengeli olmasını sağlaması şartıyla bir aya kadar bir süre sonunda dikkatle alınan ayrı ayrı örnekler, birleştirilebilir ve kompozit numune olarak analiz edilebilir. Üç benzeşik benzo(b)fluoranten, benzo(j)flouranten ve benzo(k)flouranten’in analitik olarak çözümlenmesi zor olabilir. Böyle durumlarda toplam olarak raporlanabilirler. Arsenik, kadmiyum ve nikel konsantrasyonlarının ölçümü için yirmi dört saatlik örnekleme de önerilir.
Ozon haricinde, rasgele örnekleme yılın işgünlerine eşit olarak yayılmalıdır. Çökelme oranlarının ölçümü için, yıl boyunca aylık veya haftalık numuneler önerilir.
Derogasyon yoluyla, sürekli izleme açısından %95’lik güvenirlik aralığı içindeki belirsizliğin %10 dahilinde olduğu Bakanlık tarafından ispat edilebilirse, partiküler madde ve kurşun için sürekli ölçümlerin yerine rasgele ölçümler uygulanabilir.
II. Hava Kalitesi Değerlendirmesinin Sonuçları
Ölçüm dışındaki veri kaynaklarının hava kalitesi değerlendirmesinde tek arac olduğu veya ölçümden destekleyici bilgi almak için ölçüm dışında veri kaynaklarının kullanıldığı “bölge”ler ve “alt bölge”ler için aşağıdaki bilgiler derlenir;
– Yürütülen değerlendirme faaliyetleri,
– Metodun tanımlanmasına ilişkin referanslarla birlikte kullanılan özel metotlar,
– Veri ve bilgi kaynakları,
– Belirsizlikleri ve konsantrasyonların hedef değerlerini, uzun vadeli hedeflerini, limit değer(ler)ini veya limit değer(ler) artı uygulanabilir tolerans pay(lar)ını aştığı “bölge” veya “alt bölge”deki, özellikle herhangi bir alanı veya ilgili ise hattın uzunluğunu ve konsantrasyonların üst ve alt değerlendirme eşiğini aştığı herhangi bir alanı kapsayan sonuçlar,
– Amacı insan sağlığının korunması olan uzun vadeli hedefler, hedef değerler veya limit değerler, limit değerin aşıldığı konsantrasyonlara potansiyel olarak maruz kalan nüfus.
Mümkün olan yerlerde, her bir “bölge” ve “alt bölge”deki konsantrasyon dağılımlarını gösteren haritalar derlenir.
E) Ozon öncül maddelerinin ölçümleri
I. Hedefler
Böyle ölçümlerin ana hedefleri; kirlilik konsantrasyonlarına sebep olan emisyon kaynaklarını saptamaya yardım etmek, emisyon envanterlerinin tutarlılığını kontrol etmek, emisyon azaltım stratejilerinin verimliliğini kontrol etmek ve ozon öncül maddelerindeki herhangi bir eğilimi analiz etmektir.
Ayrıca amaç, ozon oluşumunu ve öncül dağılım proseslerini anlamayı ve de fotokimyasal modellemelerin uygulanmasını desteklemektir.
II. Maddeler
Ozon öncül maddelerinin ölçümü, en azından azot oksitleri ve uygun uçucu organik bileşikleri (VOC) kapsar. Ölçüm için önerilen uçucu bileşiklerin bir listesi aşağıda yer almaktadır.
1-Büten | İzopiren | Etil benzen | |
Etan | trans-2-Büten | n-Hekzan | m+p-Ksilen |
Etilen | cis-2-Büten | i-Hekzan | o-Ksilen |
Asetilen | 1.3-Bütadien | n-Heptan | 1,2,4-Trimet. benzen |
Propan | n-Pentan | n-Oktan | 1,2,3-Trimet. benzen |
Propen | i-Pentan | i-Oktan | 1,3,5-Trimet. benzen |
n-Bütan | 1-Penten | Benzen | Formaldehit |
i-Bütan | 2-Penten | Tolüen | Toplam metan içermeyen hidrokarbonlar |
III. Yerleştirme
Ölçümler, özellikle bu yönetmeliğin gerekliliklerine göre kurulan kent ve kent çevresindeki alanlardaki herhangi bir izleme yerinde yapılır ve yukarıdaki izleme hedefleri ile uyumlu olarak düşünülür.
Ek-III
HAVA KİRLETİCİLERİ KONSANTRASYONLARI VE ÇÖKELME ORANLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ İÇİN REFERANS METOTLAR
1. Kükürt dioksit analizi için referans metot
ISO/FDIS 10498 (Taslak Standart) dış ortam havasında – kükürt dioksit tayini – UV flüoresans metodu.
Yukarıdaki metoda muadil sonuçlar verdiği gösterilebilen başka bir metot kullanılabilir.
2. Azot dioksit ve azot oksitlerin analizi için referans metot
ISO 7996: 1985 dış ortam havasında – azot oksitlerin kütlesel konsantrasyonlarının tayini – kimyasal ışıma (kemi-lüminesans) metodu. Yukarıdaki metoda muadil sonuçlar verdiği gösterilebilen başka bir metot kullanılabilir.
3. Kurşun örneklemesi için referans metot
Kurşun örneklemesi için referans metot Ek III 5’de PM10 için belirtilen metot ile aynı olacaktır. Yukarıdaki metoda muadil sonuçlar verdiği gösterilebilen başka bir metot kullanılabilir.
4. Kurşun analizi için referans metot
ISO 9855: 1993 dış ortam havasında- filtrelerde toplanan aerosollerin partiküler kurşun içeriğinin tayini- atomik absorpsiyon spektroskopi metodu.
Yukarıdaki metoda muadil sonuçlar verdiği gösterilebilen başka bir metot kullanılabilir.
5. PM10 örneklemesi ve ölçümü için referans metot
PM10 örneklemesi ve ölçümü için referans metot, EN 12341 “Hava Kalitesi -Asılı partiküler maddenin PM10 fraksiyonu tayini- ölçüm metotlarına denkliği gösterilen referans metot ve saha test prosedürü”nde tanımlanan metot olması gereklidir. Ölçüm prensibi, ortamdaki partiküler maddenin PM10 fraksiyonunun filtre üzerinde toplanması ve gravimetrik kütle tayini esasına dayanır.
Yukarıdaki metoda muadil sonuçlar verdiği gösterilebilen başka bir metot veya referans metotla tutarlı ilişki içinde olduğu gösterilebilen ve ortaya konan başka bir metot kullanılabilir. Bu durumda, o metotla elde edilen sonuçlar, referans metot kullanılarak elde edilenlere muadil sonuçlar üretmesi için ilgili bir çarpanla düzeltilir.
6. PM2,5 örneklemesi ve ölçümü için geçici referans metot
Bakanlık tarafından uygun olduğu düşünülen herhangi bir metot kullanılabilir.
PM2,5 ölçümü yapan otoriteler, PM2.5 örneklemek ve ölçmek için kullanılan metodu Bakanlığa bildirmek zorundadır.
7. Benzenin örneklemesi / analizi için referans metot
Benzen ölçümü için referans metot, Avrupa Standartlaştırma Komitesi (CEN) tarafından standartlaştırılmakta olan gaz kromatografik tayininden sonra emici(sorbent) kartuş üzerinde pompalamalı örnekleme metodudur. CEN tarafından standartlaştırılmış bir metot bulunmadığında, aynı ölçüm metoduna dayalı olan ulusal standart metotlar kullanılabilir.
Yukarıdaki metoda muadil sonuçlar verdiği gösterilebilen başka bir metot kullanılabilir.
8. Karbon monoksit analizi için referans metot
Karbon monoksit ölçümü için referans metot, CEN tarafından şu anda standartlaştırılmakta olan Dağılmayan Kızıl Ötesi Spektrometri (NDIR) metodu olacaktır. CEN tarafından standartlaştırılmış bir metot bulunmadığında, yetkili merciler aynı ölçüm metoduna dayalı olan ulusal standart metotları kullanabilirler.
Yukarıdaki metoda muadil sonuçlar verdiği gösterilebilen başka bir metot kullanılabilir.
9. Dış ortam havasında arsenik, kadmiyum ve nikel örneklemesi ve analizi için referans metot
Dış ortam havasında arsenik, kadmiyum ve nikel konsantrasyonlarının ölçümü için referans metot, CEN tarafından standartlaştırılmaktadır ve EN 12341’e muadil manuel PM10 örneklemeye ve ardından ICP Kütle Spektrometri veya Atomik Absorpsiyon Spektrometri ile analizine dayalı olacaktır. CEN tarafından standartlaştırılmış bir metot bulunmadığında, ulusal standart metotlar veya ISO standart metotları kullanılabilir. Yukarıdaki metoda muadil sonuçlar verdiği gösterilebilen başka bir metot kullanılabilir.
10. Dış ortam havasında polisiklik aromatik hidrokarbonların örneklemesi ve analizi için referans metot
Dış ortam havasında benzo(a)piren konsantrasyonlarının ölçümü için referans metot, CEN tarafından standartlaştırılmaktadır ve EN 12341’e muadil manuel PM10 örneklemeye dayalı olacaktır. CEN tarafından standartlaştırılmış bir metot bulunmadığında, benzo(a)piren veya 8 inci maddenin dördüncü fıkrasında belirtilen diğer polisiklik aromatik hidrokarbonlar için, ISO 12884 standardı gibi ISO metotları veya ulusal standart metotlar kullanılabilir. Yukarıdaki metoda muadil sonuçlar verdiği gösterilebilen başka bir metot kullanılabilir.
11. Dış ortam havasında cıvanın örneklemesi ve analizi için referans metot
Dış ortam havasında gaz halindeki toplam cıva konsantrasyonlarının ölçümü için referans metot, Atomik Absorpsiyon Spektrometri veya Atomik Flüoresan Spektrometriye dayalı bir otomatik metot olmak zorundadır. CEN tarafından standartlaştırılmış bir metot bulunmadığında, ulusal standart metotlar veya ISO standart metotları kullanılabilir. Yukarıdaki metoda muadil sonuçlar verdiği gösterilebilen başka bir metot kullanılabilir.
12. Arsenik, kadmiyum, cıva, nikel ve polisiklik aromatik hidrokarbonların çökelmesinin örneklemesi ve analizi için referans metot
Çökelen arsenik, kadmiyum, cıva, nikel ve polisiklik aromatik hidrokarbonların örneklemesi için referans metot; standart boyutlarda, açık ağızlı silindirik çökelme kaplarına dayalıdır. CEN tarafından standartlaştırmış bir metot bulunmadığında, ulusal standart metotlar kullanılabilir.
13. Ozon cihazlarının kalibrasyonu ve ozon analizi için referans metot
— Analiz metodu: UV fotometrik metot (ISO FDIS 13964),
— Kalibrasyon metodu: Referans UV fotometre (ISO FDIS 13964, VDI 2468, B1.6).
Bu metot, Avrupa Standartlaştırma Komitesi (CEN) tarafından standartlaştırılmaktadır. Bir kez ilgili standart yayınlandığında, bu standartta tanımlanmış metot ve teknikler bu Yönetmelikteki referans ve kalibrasyon metodunu oluşturur. Yukarıdaki metoda muadil sonuçlar verdiği gösterilebilen başka bir metot kullanılabilir.
14. VOC için referans metotlar
VOC ölçümü yapan otoriteler, VOC örneklemek ve ölçmek için kullanılan metotları Bakanlığa bildirmek zorundadır.
Ek-IV
DIŞ ORTAM HAVA KALİTESİNİN İYİLEŞTİRİLMESİ İÇİN TEMİZ HAVA PLANINA DAHİL EDİLECEK BİLGİLER
Bu yönetmeliğin 10 uncu maddesi altında sağlanacak bilgiler;
1. Kirlilik aşımının yeri
– Bölge
– Şehir (harita)
– Ölçüm istasyonu (harita, coğrafik koordinatlar)
2. Genel Bilgiler
– “Bölge” tipi (şehir, endüstriyel veya kırsal alan)
– Kirlenen alan(km2) ve kirliliğe maruz kalan nüfusun tahmini
– Kullanılabilir iklim verileri
– İlgili topografik veriler
– “Bölge”de koruma gerektiren hedeflerin tipi hakkında yeterli bilgi
3. Sorumlu merciler
İyileştirme planlarının gelişimi ve uygulanmasından sorumlu kişilerin isim ve adresleri
4. Kirliliğin mahiyeti ve değerlendirilmesi
– Önceki yıllarda gözlemlenen konsantrasyonlar (iyileştirme önlemlerinin uygulanmasından önce)
– Projenin başından itibaren ölçülen konsantrasyonlar
– Değerlendirme için kullanılan teknikler
5. Kirliliğin kaynağı
– Kirliliğe neden olan ana emisyon kaynaklarının listesi (harita)
– Bu kaynaklardan yayılan emisyonların toplam miktarı (ton/yıl)
– Diğer bölgelerden taşınan kirlilik hakkında bilgiler
6. Durum analizi
– Aşımdan sorumlu bu faktörlerin detayları (taşınım, sınır ötesi taşınım, oluşum)
– Hava kalitesinin iyileştirilmesi için olası önlemlerin detayları
7. Bu yönetmelik yürürlüğe girmeden önce mevcut olan iyileştirme projeleri veya önlemlerin detayları
– Yerel, bölgesel, ulusal, uluslararası önlemler
– Bu önlemlerin gözlemlenen etkileri
8. Bu yönetmelik yürürlüğe girdikten sonra kirliliği azaltmak için uygulanan projeler veya önlemlerin detayları
– Projede belirlenen tüm önlemlerin listesi ve açıklaması
– Uygulama için zamanlama tablosu
– Bu hedeflere ulaşmak için gerekli olan tahmini sürenin ve planlanan hava kalitesinin iyileştirilmesinin tahmini
9. Uzun vadede araştırılan veya planlanan projeler veya önlemlerin detayları
10. Bu ekte istenilen bilgileri desteklemede kullanılan yayınlar, belgeler, çalışmalar ve benzerlerinin listesi
Ek-V
UYARI EŞİKLERİ AŞILDIĞINDA KAMUOYUNA SUNULACAK ASGARİ BİLGİLER
A) Kükürt dioksit ve azot dioksit için
Kamuoyuna sunulacak asgari bilgiler en az şunları içerir:
– Ortaya çıkış tarihi, saati ve yeri, ve bilindiği yerlerde ortaya çıkış sebepleri;
– Aşağıdakiler ile ilgili tahminler;
– Konsantrasyonlardaki değişimler (iyileşme, dengelenme veya bozulma),
ile bu değişimlerin sebepleri,
– İlgili coğrafik alan,
– Ortaya çıkış süresi,
– Oluşuma potansiyel hassas olan nüfus tipi;
– İlgili hassas nüfus tarafından alınacak önlemler.
B) Ozon için
Mümkün olan en kısa sürede büyük ölçekli, kamuoyuna sunulacak yeterli bilgiler şunlardır:
1. Gözlemlenen aşım(lar) hakkında bilgiler;
— Aşımın konumu veya alanı,
— Aşılan eşik tipi (bilgilendirme veya uyarı),
— Aşımın başlama zamanı ve süresi,
— En yüksek bir saatlik ve sekiz saatlik ortalama konsantrasyon,
2. Bir sonraki öğleden sonra/gün(ler) için tahminler;
— Bilgilendirme ve/veya uyarı eşiği aşımlarının beklendiği coğrafik bölge,
— Kirlilikte beklenen değişim (iyileşme, dengelenme veya bozulma),
3. İlgili nüfus tipi, olası sağlık etkileri ve önerilen eylem hakkındaki bilgiler;
— Risk altındaki nüfus grupları hakkında bilgiler,
— Olası belirtilerin tanımı,
— İlgili nüfus tarafından alınacak olan önerilen önlemler,
— Daha fazla bilginin nereden bulunacağı,
4. Kirliliği ve/veya kirliliğe maruziyeti azaltma için önleyici eylem hakkındaki bilgiler;
— Ana kaynak sektörlerinin göstergeleri; emisyonların azaltım eylemleri için tavsiyeler.
Ek-VI
İSTATİSTİKSEL PARAMETRELERİN HESAPLANMASI VE VERİ TOPLANMASI İÇİN KRİTERLER VE SUNULACAK BİLGİLER
A) Bakanlığa sunulacak bilgiler
Aşağıdaki tablo, sunulacak veri tipini ve miktarını belirlemektedir:
İstasyon tipi | Seviye | Ortalama/ birikme süresi | Nisan ayından Eylül ayına kadar her ay için geçici veriler | Her yıl için rapor | |
Bilgilendirme eşiği | Herhangi | 180 µg/m³ | 1 saat | —Aşım(lar)ın görüldüğü her gün için: Tarih, toplam aşım saati, maksimum 1 saatlik ozon ve gerektiğinde ilgili NO2 değerleri
— aylık 1 saatlik maksimum ozon |
—Aşım(lar)ın görüldüğü her gün için: Tarih, toplam aşım saati, maksimum 1 saatlik ozon ve gerektiğinde ilgili NO2 değerleri |
Uyarı eşiği | Herhangi | 240 µg/m³ | 1 saat | —Aşım(lar)ın görüldüğü her gün için: Tarih, toplam aşım saati, maksimum 1 saat lik ozon ve gerektiğinde ilgili NO2 değerleri | —Aşım(lar)ın görüldüğü her gün için: Tarih, toplam aşım saati, maksimum 1 saatlik ozon ve gerektiğinde ilgili NO2 değerleri |
Sağlığın korunması | Herhangi | 120 µg/m³ | 8 saat | —Aşım(lar)ın görüldüğü her gün için: tarih, 8 saatlik maksimum (b) | —Aşım(lar)ın görüldüğü her gün için tarih, 8 saatlik maksimum (b) |
Vejetasyonun korunması | Kent çevresi, kırsal, kırsal fon | AOT40 = 6 000 µg/m³·saat (a) | 1 saat, Mayıs- Temmuz arası biriken | — | Değer |
Ormanın korunması | Kent çevresi, kırsal, kırsal fon | AOT40 = 20 000 µg/m³·saat (a) | 1 saat, Nisan- Eylül arası biriken | — | Değer |
Malzemeler | Herhangi | 40 µg/m³ | 1 yıl | — | Değer |
(a) Ek I Bölüm I deki AOT40 tanımına bakınız.
(b) Maksimum günlük sekiz saatlik ortalama (bakınız Ek I Bölüm I).
Yıllık raporlamanın bir parçası olarak, aşağıdakiler de sunulur:
— Ozon, azot dioksit, azot oksitleri ile ozonun ve azot dioksitin toplamları ile ilgili (ppb olarak toplanan ve µg/m³ ozon olarak ifade edilen) saatlik serilerden alınan geçerli veri sayısı ve yıllık ortalama ve yüzde 100, 99.9, 98 ve 50’si,
— Günlük sekiz saatlik maksimum ozon değerleri serilerinden alınan yıllık ortalama ve yüzde 100, 98 ve 50’si
Aylık raporlarda sunulan veriler, geçici olarak kabul edilir ve gerektiğinde sonraki sunumlarda güncellenir.
B) İstatistiki parametrelerin hesaplanmasında ve veri toplanmasındaki kriterler
Yüzdelik değerler aşağıdaki metot kullanılarak hesaplanır.
Yüzdelik y, gerçekte ölçülen değerlerden seçilir. Tüm değerler artan sırada listelenir:
X1 £ X2 £ ………£ Xk £ ……….£ XN-1 £ XN
Yüzdelik y, Xk’nın konsantrasyonudur, burada k değeri aşağıdaki gibi hesaplanır:
k = (q × N)
q burada y/100’e eşittir ve N ise gerçekte ölçülen değerlerin sayısıdır.
(q × N) değeri en yakın tam sayıya yuvarlanır.
Aşağıdaki kriterler, istatistiki parametreleri hesaplamada ve veri toplama geçerliliğinin kontrol edilmesi için kullanılır:
Parametre | Geçerli verinin gerekli oranı |
1 saatlik değerler | % 75 (yani 45 dakika) |
8 saatlik değerler | Değerlerin %75’i (yani 6 saat) |
8 saatlik dinamik ortalamalardan hesaplanan maksimum günlük 8 saatlik ortalama. | 8 saatlik dinamik ortalamaların %75’i (yani gün başına 18 adet 8 saatlik ortalama) |
AOT40 | AOT40 değerini hesaplamak için tanımlanan süre sonunda 1 saatlik değerlerin %90’ı (a) |
Yıllık ortalama | Yaz mevsiminin (Nisan ile Eylül arası) ve kış mevsiminin (Ocak ile Mart, Ekim ile Aralık arası) ayrı ayrı 1 saatlik değerlerin %75’i |
Her ay aşım ve maksimum değerlerin sayısı | Günlük maksimum 8 saatlik ortalama değerlerin %90’ı (her ay 27 adet günlük değer), Avrupa merkez saati ile 8:00 – 20:00 arası 1 saatlik değerlerin %90’ı |
Her yıl aşım ve maksimum değerlerin sayısı | Yaz mevsiminin altı ayı üzerinden beş ayı (Nisan ile Eylül arası) |
(a) Bütün olası ölçülen verilerin mevcut olmadığı durumlarda, AOT40 değerlerini hesaplamak için aşağıdaki çarpan kullanılır.
AOT40[tahmini] = AOT40ölçülen x toplam olası saat sayısı* / ölçülen saatlik değerlerin sayısı
* AOT40 tanımının zaman dilimi içindeki saat sayısıdır. (diğer bir ifade ile, vejetasyonun korunması için her yıl 1 Mayıs ile 31 Temmuz arası ve orman koruması için her yıl 1 Nisan ile 30 Eylül arası Avrupa saati ile 08:00’den – 20:00’ye kadar).